کشاورزی به‌تنهایی باعث نابودی و فرسایش خاک نمی‌شود؛ بلکه استفاده نادرست از تکنیک‌های کشاورزی و مدیریت ضعیف خاک می‌تواند این مشکلات را به وجود آورد. در کشاورزی زیستی، هدف اصلی تقویت و احیای خاک از طریق منابع طبیعی و پایدار است. کود زیستی از مواد طبیعی تولید شده و با افزایش فعالیت‌های میکروبی، به بهبود ساختار و سلامت خاک کمک می‌کند. کود کاملبیشتر به عنوان کودی شیمیایی شناخته می‌شود که حاوی عناصر اصلی مورد نیاز گیاهان، یعنی نیتروژن، فسفر و پتاسیم است،البته کودهای کامل آلی نیز وجود دارند که نسبت به کودهای شیمیایی کمتر استفاده می‌شوند. ترکیب کودهای کامل شیمیایی با کودهای آلی می‌تواند رویکردی مؤثر در جهت حفظ سلامت خاک باشد. این ترکیب به تأمین مواد مغذی حیاتی برای گیاهان و هم‌زمان تقویت ساختار خاک از طریق مواد آلی کمک می‌کند. بیشتر کودهای کاملموجود در بازار شیمیایی هستند؛ بنابراین، در کشاورزی زیستی و پایدار باید به ترکیبی متعادل از کودهای شیمیایی و آلی توجه کرد تا از فرسایش خاک جلوگیری و به احیای آن کمک شود.
نقش واقعی
کود کاملدر کشاورزی زیستی: واقعیت و افسانه
کشاورزی زیستی یک سیستم جامع و پایدار برای احیای خاک است و
کود کاملیکی از ابزارهای مورد استفاده در این سیستم به‌شمار می‌رود. کودهای کامل عمدتاً شیمیایی بوده و شامل عناصر ضروری مانند نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) هستند که برای رشد بهینه گیاهان مورد نیاز است. این عناصر به افزایش رشد و تولید محصول کمک می‌کنند، اما بیشتر کودهای کامل موجود تنها برای تأمین مواد مغذی گیاهان طراحی شده‌اند و به بهبود ساختار یا سلامت خاک نمی‌پردازند.
در سیستم‌های کشاورزی زیستی، استفاده از کودهای شیمیایی کافی نیست. کودهای شیمیایی، اگرچه در کوتاه‌مدت نیازهای تغذیه‌ای گیاهان را تأمین می‌کنند، اما در بلندمدت می‌توانند فعالیت‌های زیستی خاک را کاهش داده و باعث فرسایش خاک شوند. به همین دلیل، کشاورزی زیستی تأکید زیادی بر استفاده از کودهای آلی و زیستی دارد. کودهای آلی از منابع طبیعی مانند کودهای حیوانی، کمپوست و بقایای گیاهی به‌دست می‌آیند و می‌توانند به بهبود ساختار خاک، افزایش توانایی حفظ آب و تقویت میکروارگانیسم‌های مفید کمک کنند.
برای احیای خاک‌های تخریب‌شده، به یک رویکرد جامع‌تر نیاز است که ترکیبی از کودهای کامل شیمیایی و کودهای آلی را شامل می‌شود. کودهای آلی به حفظ سلامت خاک، افزایش سطح ماده آلی و تقویت فعالیت‌های زیستی کمک می‌کنند، در حالی که کودهای شیمیایی مواد مغذی مورد نیاز گیاهان را سریعاً تأمین می‌کنند. این ترکیب نه تنها از فرسایش خاک جلوگیری می‌کند، بلکه باعث حفظ تعادل بین تغذیه گیاهان و پایداری خاک می‌شود. اگرچه کودهای کامل شیمیایی بیشترین کاربرد را دارند، اما در کشاورزی زیستی تأکید ویژه‌ای بر استفاده از کودهای آلی و مکمل‌های زیستی به‌منظور بهبود کیفیت خاک و حفظ پایداری آن وجود دارد.